Crim-en bigarren diskoa dugu honako hau. Bartzelonako rapeatzaile honek katalanez idatzi eta errimatzen du, Kataluniako rapeatzaile gehienek ez bezala (behintzat argitaratzen dutenak). Erritmo indartsuak (bi pieza kenduta, berak idatziak dira diskoko kantuak) eta errima zorrotzak, batzuetan jostalariak. Hauexek ditu ezaugarri nagusiak. Katalanaren sonoritateak modu atseginean harritu gaitu, portugesaren tinbrearen antzekoa, D2 rapeatzaile brasildarren gisako lanak gogora ekarri dizkigu. Katalanak errimarako duen potentzial hau gertutik jarraitu beharko dugu, zalantzarik gabe. Crim-en ahotsean, behintzat, goxo eta aldi berean kaletar entzuten da. Diskoaren soinua nahiko klasikoa da, oso funkya, poparekin ere inoiz jostatzen dena, eta honek ukitu diferentea ematen dio lan honi Estatuan argitaratzen den hip-hoparekin alderatuz gero.