Mikel Laboa
Klikatu argazkien gainean handiago ikusteko
Diskoaren aurkezpen egunean, iazko azaroaren azken egunean, hartu gintuen, Bilboko Carlton hotelean. Egun hartan eskaini zituen eskaini beharreko elkarrizketa guztiak, edo gehientsuenak behintzat. Jakin bagenekien ez dela elkarrizketak egin zalea, eta jakin bagenekien nekaturik egongo zela gure txanda heltzerako. Horregatik, eta artista miretsiei erantsi ohi diegun mitifikazio tantak eragin ohi digun urduritasunaren ondorioz, zuhur hurbildu gintzaizkion, ia uzkur. Baina, aldarte onean hartu gintuen Mikel Laboak (Donostia, 1934). Goxo eta umoretsu.
Hiru zati nagusi ditu Xoriek (Elkar), Laboaren azken diskoak. Batean, Bernardo Atxagak egindako proposamena aintzat hartuz, eta diskoari izenburua emanez, txoriak ditu kantu-objektu eta arrazoi nagusi. Beste batean, In Memoriam atalean, bere ibilbidean eragin izan dioten artistak omendu nahi izan ditu: James Joyce, Billie Holiday, Atahualpa Yupanqui, Jacques Brell, Jexux Artze, Vicente Ameztoy... Hirugarrenean, lau kantu solte dakartza, Atxaga, Sarrionandia eta Bretchen testuetan oinarrituak. Egitura bertsuari heldu diogu geuk ere elkarrizketa egiteko, diskotik abiaturik, honetaz eta hartaz hitz egin eta Laboaren barne txoriak askatzeko asmoz.
Txoriak
Lagun eta bide-lagun dituzu txoriak aspalditxotik. Zergatik?
Ez dakit ba