Beren burua Amonal izenarekin batailatzekoak ziren, baina izen hori hartuta zegoelako Soziedad Alkoholikaren aldeko aukera egin zuten, azkenean. Requiem, Ley Seca eta Hipolito taldeetatik zetozen gazteak ziren, abiada biziko eta danbor bikoitzeko musika indartsua egiten zuten gazteak; ausartak bezain ilusioz beterikoak.
Hori guztia Gasteizen gertatu zen, 1988. urtean. Harrez geroztik jada hamasei urte igaro dira, eta Juanek, Jabik, Jimmyk, Pirulok eta Robertok errealitate arras ezberdina bizi dute. Gasteizen jarraitzen dute, baina beraien musikak muga ugari apurtu ditu. Hastapenetan gaztetxe zein etxe okupatuetatik oharkabean igarotzen ziren moduan, orain tentu handiz ibilita ere hautsa harrotzen dute nonahi.
Azken boladan, ordea, kontrako norabidetik etorri dira albisteak. Kazetari batzuen zutabeak, terrorismoaren biktimen esanak eta haien ekimenak puri-purian jarri dute SA. Kontzertuak bertan behera utzi dizkiete, isekak jaso dituzte... Askatasunaren izengoitian adierazteko ahalmena estali diote.
Hala ere, gasteiztarrek ez dituzte beren akordeak isildu. Hika-mika horiei guztiei disko indartsu batekin erantzun diete. Tiempos oscuros izena du, hiru urteren ostean, kaleratu duten diskoak. Euren bederatzigarren lana da, hamahiru kantuko garrasi estua. Entzun!-en deiari ere adeitsu erantzun diote.

Diskoa kaleratu aurretik ere jende askoren ahotan izan zarete, Espainiako hainbat komunikabideetatik eraso zuzena egin dute zuen aurka. Nola bizi izan duzue hau guztia?

Egia esan, asko izorratu gaitu. Talde batean, gauzarik ohikoena disko bat ateratzea eta kontzertu-aurkezpenak egitea da. Guri, ordea, ekitaldi gehienak bertan behera utzi dizkigute. Eta guztia pertsona batzuek gure kantuen hitzen interpretazio okerra egin dutelako. Are gehiago, egoera larriagoa da areto pribatuetan utzi dituztelako bertan behera kontzertuak. Erabat izorratuta gaude.

Guztira zenbat kontzertu utzi dizkizuete bertan behera?

Apiriletik hona hamar inguru, Vi